Η απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Άργος (ΦΩΤΟ)

 Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και νέες, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες

Σήμερα απεργούμε!

Απεργούμε:

Για να μην καταργηθούν τα δικαιώματα μας και οι ελευθερίες μας, που κατακτήθηκαν με αίμα!

Γιατί οι μισθοί δεν αρκούν για την επιβίωση μας.

Γιατί διεκδικούμε Υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, επαναφορά με νόμο στα 751 ευρώ κατώτερο μισθό για όλους, κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις μισθών, απαγόρευση των πλειστηριασμών της λαϊκής στέγης, ουσιαστική προστασία των ανέργων.

Γιατί δεν ανεχόμαστε άλλο την εργοδοτική τρομοκρατία και τη φοβέρα στους χώρους δουλειάς!

Γιατί θέλουμε να καταργηθεί η μερική απασχόληση, η διεύρυνση ωραρίου εργασίας και διεκδικούμε την κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας με νόμο.

Τις προηγούμενες μέρες πήγαμε στους χώρους δουλειάς, σε καταστήματα, εργοστάσια, συσκευαστήρια, γραφεία και ενημερώσαμε τους εργαζόμενους για τους λόγους που έχουν να κάνουν το βήμα και να απεργήσουν.

Τους καλέσαμε να οργανωθούν στα σωματεία τους, να παλέψουν για τη ζωή τους, τα δικαιώματά τους... Τους μιλήσαμε για τον πλουτο που παράγουν και οι ίδιοι αμείβονται με πετσοκομμένους μισθούς, έναντι μισθοδοσίες, και “μαύρα”. Η απληρωσιά και η ανασφάλιστη εργασία έχει γίνει σύστημα σε αρκετούς χώρους και η εργοδοτική αυθαιρεσία ξεσαλώνει...

Κάθε εργαζόμενος εχει να προσθέσει τη δική του πινελιά στην περιγραφή του μαύρου εργασιακού τοπίου. Δε συμβαίνουν αυτά όμως “κάπου” ή “αλλού” ή στις μεγάλεις πόλεις, συμβαίνουν όπου αφήνουν οι εργαζόμενοι τα περιθώρια και δεν καταγγέλουν τις παρανομίες και την τρομοκρατία.

Το ξέφρενο κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους επιβάλει ακόμα στους εργαζόμενους απλήρωτες υπερωρίες, χρωστούμενες άδειες που δεν τους επιτρέπουν να πάρουν, την εντατικοποίηση της εργασίας.

Ειδικά αυτή την περίοδο των γιορτών, θα χτυπηθεί ανελέητα το ωράριο, η Κυριακή αργία από μικρούς και μεγάλους εργοδότες που θα επιδιώξουν το μεγαλύτερο κέρδος ξεζουμίζοντας τους εργαζόμενους.

Καλούμε τους συναδέλφους που εργάζονται σε σουπερ μάρκετ και εμπορικά να μη δεχτούν την ασταμάτητη εργασία 7 μέρες την εβδομάδα. Η εργασία τις Κυριακές θα έρθει σύντομα και από τους “καλούς” εργοδότες όπως ο Σκλαβενίτης... κ.α.

Σήμερα, λοιπόν, απεργούμε, γιατί πρέπει να πάρουν μαχητική απάντηση και οι εργοδότες και η Κυβέρνηση.

Δε συμφωνούμε με τα αντεργατικά μέτρα κυβέρνησης - κεφαλαίου - ΕΕ, που περνάνε μέσα από την τρίτη «αξιολόγηση», το «συμπληρωματικό μνημόνιο» και τον κρατικό προϋπολογισμό, τα οποία μονιμοποιούν και εμπλουτίζουν όλα τα προηγούμενα μέτρα. Δε στηρίζουμε την πολιτική τους.

Είναι βρώμικος ο ρόλος που έχει αναλάβει η διαθέσιμη σε όλα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, προωθώντας όσα δεν έκαναν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις του κεφαλαίου.

Μας έχουν ταράξει στην κοροϊδία, την απάτη της αναδιανομής της φτώχειας με ψίχουλα – μερίσματα και κοινωνικά επιδόματα, τα οποία θα μας τα πάρουν πίσω διπλά και τρίδιπλα.

Ως εδώ! Αυτά που χάσαμε από τα χρόνια της κρίσης δεν είναι «περασμένα – ξεχασμένα». Έως εδώ οι θυσίες για τα κέρδη του κεφαλαίου. Έχουμε ευθύνη και οργανώνουμε την αντεπίθεση για τις δικές μας ανάγκες!

Το πανηγυρικό κλίμα που προσπαθεί να καλλιεργήσει όλο αυτό το διάστημα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης» δεν εμπεριέχει τίποτα θετικό για τον εργαζόμενο λαό, αφού σχεδιάζεται νέο κύμα αντιλαϊκών μέτρων. Η "δίκαιη ανάπτυξη" που προωθεί και υπερασπίζεται η κυβέρνηση, σημαίνει παραπέρα επίθεση στη ζωή της εργατικής-λαϊκής οικογένειας με επιπλέον κατάργηση δικαιωμάτων και κατακτήσεων.

Τα μέτρα της 3ης αξιολόγησης που προετοιμάζονται να περάσουν μέσα στη σιωπή, ανάμεσα σε μπόχα και σκάνδαλα που ξεπηδούν προκειμένου να περάσει στα ψιλά η νέα επίθεση με το «συμπληρωματικό μνημόνιο» της κυβέρνησης με την Ευρωζώνη, έχουν ως επίκεντρο νέα χτυπήματα στα “εργασιακά” με νέες μειώσεις σε συντάξεις και κοινωνικές παροχές, έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών για τα "κόκκινα" δάνεια στις τράπεζες και για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές στο φοροεισπρακτικό μηχανισμό και τα ασφαλιστικά ταμεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για λαϊκά νοικοκυριά αλλά και για οφειλές αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών στα ασφαλιστικά ταμεία.

Δε θα αφήσουμε να συνεχιστεί το μπαράζ κατασχέσεων για ληξιπρόθεσμες «οφειλές» λαϊκών νοικοκυριών. Οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, εισοδημάτων «εις χείρας τρίτων» που διενεργήθηκαν τον Οκτώβρη φτάνουν στις 1.000 ανά εργάσιμη μέρα, έχοντας ως αποδέκτη λαϊκά νοικοκυριά που αδυνατούν να σηκώσουν τους φόρους και τα άλλα χαράτσια. Οι οφειλέτες αυτοί δε χρωστάνε πάνω από τις 3.000 ευρώ δηλ. μικρά ποσά σε σχέση με τα παλαιά ληξιπρόθεσμα χρέη από «φέσια» και μεγάλα επιχειρηματικά «κανόνια» που πλέον θεωρούνται ως οριστικά ξεγραμμένα για το κράτος και τις τράπεζες.

Για αυτό η σημερινή απεργία πρέπει να μας ταρακουνήσει, να ενεργήσουμε άμεσα και να μην αφήσουμε τους εργαζόμενους να ζουν στο κλίμα προσμονής και ανοχής στην κυβέρνηση στο όνομα της «επόμενης μέρας» και στα μέτρα φτωχοποίησης. Είναι γελασμένη η κυβέρνηση εάν νομίζει ότι με τα ψίχουλα που δίνει στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, στους ανέργους μπορεί να επουλώσει τις πληγές τους.

Το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα θα κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να αντιπαλέψουμε τον εφησυχασμό και την αναμονή που προσπαθεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση.

Είναι ψέμα ότι τα μνημόνια τελειώνουν και ότι η "ανάπτυξη" είναι στο δρόμο και έρχεται....

Σχεδιάζουν και νομοθετούν το τσάκισμα των εργαζομένων για να θεμελιώσουν αυτή την ανάπτυξη και το προβάλλουν και μέσα από τα «αναπτυξιακά συνέδρια» και τις φιέστες τους ανά την Ελλάδα που τελευταία διοργανώνονται

Επίθεση στο Ασφαλιστικό με νέες περικοπές, νέες μειώσεις στις συντάξεις, οριστική κατάργηση του ΕΚΑΣ, επιδόματα φτώχειας, Φόρους, ΕΝΦΙΑ στους φορολοφούμενους, νέες μειώσεις του κοινωνικού κράτους, μέσα από τον λεγόμενο "εξορθολογισμό των δαπανών", που στην Υγεία, θα γδύσουν ακόμα περισσότερο τα νοσοκομεία, πακέτο ιδιωτικοποιήσεων στην ηλεκτρική ενέργεια, στις μεταφορές, στις τηλεπικοινωνίες κ.α.

Ποιοί χάνουν άραγε από όλα αυτά τα μέτρα;; «Ποιους πιάνουν τα νέα μέτρα και ποιους όχι;», «Ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν;», «Τι αλλάζει και τι μένει ίδιο;»...

Με αυτά μας ζαλίζουν κάθε μέρα, όταν τα πλασάρουν αλλά έχουμε κι εμείς!

Θυμίζουμε τα εξής:

Με την 1η "αξιολόγηση" έβαλαν ταφόπλακα στην Κοινωνική Ασφάλιση.

Με τη 2η φόρτωσαν μέτρα για μετά το '19 και ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το 2060 με ένα 4ο μνημόνιο.

Και με την 3η "αξιολόγηση", μαζί με όλα τα υπόλοιπα αντιλαϊκά μέτρα, βάζουν στο στόχαστρο και το ιερό δικαίωμα της εργατικής τάξης, αυτό της απεργίας.

Η επίθεση στο απεργιακό δικαίωμα αποτελεί πάγια αξίωση των μονοπωλίων που δεν πρόκειται να αφήσει στο απυρόβλητο κανένα επίπεδο συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων. Ξεκινούν από το πρωτοβάθμιο επίπεδο, από την οργάνωση των εργαζομένων μέσα στην επιχείρηση, εκεί που εκφράζονται πιο έντονα η εργοδοτική τρομοκρατία γιατί δεν θέλουν να αμφισβητείται το «δίκιο» του εργοδότη, οι απειλές και οι πιέσεις, με στόχο να φτάσουν στο πλήρες ξήλωμα του απεργιακού δικαιώματος, στην επιβολή σιγής νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς, για να εντείνουν απρόσκοπτα την εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Ακόμα περισσότερο, με δεδομένο ότι δεν γίνεται διάκριση με τα πρωτοβάθμια κλαδικά σωματεία, η κυβερνητική τροπολογία ανοίγει δρόμο ώστε να καταστεί πρακτικά αδύνατη η κήρυξη απεργίας από κλαδικά συνδικάτα, με μεγάλο αριθμό μελών, από πολλές επιχειρήσεις. Αυτή η είχε σχεδιαστεί να περάσει βιαστικά και σιωπηλά, έτσι είχε συμφωνηθεί με τους εργοδότες και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους. Έτσι εξηγούνται και οι πανηγυρισμοί κυβέρνησης και ΕΕ για το κλείσιμο της αξιολόγησης! Χρειάζεται όμως επαγρύπνηση, η προσωρινή απόσυρση της επίμαχης τροπολογίας από το νομοσχέδιο του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής δεν αποτελεί επί της ουσίας απόσυρση, αλλά ελιγμό της κυβέρνησης για να την επαναφέρει αργότερα.

Η απεργία είναι δικαίωμα που κατακτήθηκε από τις προηγούμενες γενιές με αιματηρούς αγώνες της εργατικής τάξης.

Η απεργία τους φοβίζει και για αυτό πέρνουν τα μέτρα τους κράτος και εργοδότες για να "φιμώσουν" τους εργαζόμενους που διεκδικούν, τους εργαζόμενους που δεν συμβιβάζονται με ψίχουλα, με μίζερη ζωή για αυτούς και τα παιδιά τους, τους εργαζόμενους που δεν κλείνουν τα μάτια σ’ αυτό που συμβαίνει δίπλα τους.

Επιπλέον η ίδια η εργοδοσία χρησιμοποιεί σαν εργαλείο τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, δημιουργώντας εκφυλιστικά φαινόμενα ώστε να τα χρησιμοποιήσει μετά σαν προπαγάνδα για να δικαιολογήσει τις απαιτήσεις για άρση της προστασίας, περικοπή των συνδικαλιστικών αδειών, περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης μέχρι σε αυτό το σημείο που ζητά δηλώσεις μετανοίας από τους εργαζόμενους για την συμμετοχή τους ή όχι σε ένα σωματείο.

ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ υποχρεώθηκαν να πάρουν απόφαση για απεργία σήμερα ύστερα από πρόταση Ομοσπονδιών και συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και δεν έκαναν τίποτα στη συνέχεια. Μια σειρά δικαιολογίες μόνο για να καλυφθούν.

Είναι αυτές οι δυνάμεις, που σε ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα, δείτε της Αργολίδας, εκλέγονται με τις ευλογίες και τις πλάτες των βιομηχάνων, των μεγαλοξενοδόχων και των μεγαλεμπόρων. Όμως όλο τον υπόλοιπο καιρό καλλιεργούν τις επικίνδυνες λογικές του “δεν γίνεται τίποτα”, “ποιός θα απεργήσει”, “βλέπεις κανέναν να νοιάζεται” κλπ.

Τις θεσούλες όμως δεν τις αποχωρίζονται. Τις συνδικαλιστικές άδειες τις χρησιμοποιούν για προσωπικές τους υποθέσεις και τη μέρα της Απεργίας “κρύβονται”... Ούτε το μεροκάματο να μη χάσουν. Θα πάρουν την αδειά τους (συνδικαλιστική, αναρρωτική, ό,τι βγαίνει) και θα περάσουν από καμιά συγκέντρωση... Μπορεί και στην Αθήνα... Γιατί ο τόπος εδώ είναι μικρός και γνωριζόμαστε... Προσπάθεια για Γενική Συνέλευση στα σωματεία που εκλέγονται, καμία. Κουβέντα για την απεργία, καμία. Τα κολλητιλίκια με τους εργοδότες όμως ξέρουν πως γίνονται. Κάνουμε στην άκρη συμβιβασμένες και ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που δε θέλουν, αλλά ούτε έχουν προσανατολισμό να οργανώσουν κίνημα που να διεκδικεί και εργάτες που σηκώνουν κεφάλι, που δε θέλουν αλλά ούτε έχουν προσανατολισμό να οργανώσουν κίνημα κόντρα στις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, την ανταγωνιστικότητα, τα μέτρα που στηρίζουν την κερδοφορία των μονοπωλίων.

Επίσης μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα της απάτης και της νοθείας στα εργατικά κέντρα που έχουν την πλειοψηφία οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι και τα πρόσφατα γεγονότα στην Πάτρα. Με μαγειρέματα στα μητρώα και στους ψηφίσαντες, με αρχαιρεσίες χωρίς κάλπες, που κάνουν στα εργατικά κέντρα για να εξασφαλίσουν οι “ισόβιοι” συνδικαλιστές τις θέσεις τους... Κι έχουν και τη σφραγίδα των δικαστηρίων καμιά φορά για τις παρανομίες τους...

Ο εργοδοτικός συνδικαλισμός έχει μετατρέψει πανελλαδικά και στην Αργολίδα, τα εργατικά κέντρα σε παραμάγαζα παραγωγής αντιπροσώπων για να αλλοιώνουν τους συσχετισμούς στο εργατικό κίνημα υπέρ των εργοδοτών και της κυβέρνησης, με άφαντα σωματεία σφραγίδες. Θα τους αποκαλύπτουμε, όπως έγινε και στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας και όπου μπορούμε και παραμβαίνουμε, δε θα τους περάσει! Οι δυνάμεις που βάζουν πλάτη να περάσουν τα σχέδια της εργοδοσίας χωρίς αντιδράσεις από τους εργαζόμενους. Που καλλιεργούν τη μοιρολατρία και το συμβιβασμό, που στη λογική του μικρότερου κακού, έχουν υπογράψει μειώσεις μισθών. Που ο μοναδικός τους καημός είναι αν εξυπηρετείται ο "υγιής ανταγωνισμός" των επιχειρηματικών ομίλων.

Κουβέντα όμως από κανέναν τους για τα ωράρια – λάστιχο στα εμπορικά, για τις συνθήκες γαλέρας στα συσκευαστήρια. Στις 4 το πρωί μετά από 15 ώρες δουλειάς βγήκαν οι εργαζόμενες προχτές από το συσκευαστήριο. Και την ίδια μέρα πάλι για δουλειά, μόνο 8 ώρες για να μάζέψουν οι εργάτες τα κομμάτια τους, να κοιμηθούν λίγο για να ξαναδουλέψου. Τώρα που έχει πορτοκάλι, τρέχει η παραγωγή. Δεν ξέρουν τι ώρα θα βγουν, κάθε μέρα που μπαίνουν. Και τα λεφτά έναντι 200. Και οι υπερωρίες δεν πληρώνονται. Και τις Κυριακές το ίδιο, όχι προσαύξηση. Ρεπό δεν έχει. Κι αν σ΄ αρέσει... Αλλά αφού παντού ετσι είναι...

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα ταξικά συνδικάτα, το ΠΑΜΕ, δεν μπορούν να το βάλουν στο χέρι. Ότι είμαστε εδώ και θα συνεχίσουμε μέχρι να γίνει «Νόμος το δίκιο του εργάτη»! Και δε θα τολμάνε να σηκώσουν χέρι στους εργάτες που αγωνίζονται.

Πρέπει να απαντηθεί η καταστολή που δυναμώνει και ο φόβος.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ οξύνει την καταστολή, τον κρατικό αυταρχισμό για να υπηρετήσει τη θωράκιση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Αυτό έζησαν οι εκατοντάδες διαδηλωτές του ΠΑΜΕ έξω από το Μαξίμου την περασμένη Τρίτη, όπως και οι απλήρωτοι εμποροϋπάλληλοι και άνεργοι στα Γιάννενα, οι φοιτητές στο υπουργείο Παιδείας, οι συγκεντρωμένοι στο Ειρηνοδικείο της Αθήνας ενάντια στους πλειστηριασμούς.

Καταδικάζουμε την επίθεση που εξαπέλυσε η κυβέρνηση με τις δυνάμεις καταστολής, τα ΜΑΤ, ενάντια στους απεργούς εργαζόμενους των Μάρκετ ΙΝ στα Γιάννενα και στην απεργιακή φρουρά κατ’ εντολή του ιδιοκτήτη των Σούπερ Μάρκετ, τη σύλληψη και τον τραυματισμό συνδικαλιστικών στελεχών, μεταξύ αυτών και του προέδρου του ΕΚ Ιωαννίνων. Καταδικάζουμε τη σύλληψη συνδικαλιστικών στελεχών μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, μπροστά στα μάτια των παιδιών τους.

Αλλά μόνο από εμάς θα πάρουν την απάντηση που τους αξίζει!

Θα συνεχίσουμε με ακόμα μεγαλύτερο πείσμα την προσπάθεια για την ανασύνταξη του κινήματος σε αυτή την κατεύθυνση. Αυτό είναι που το γνωρίζουν και το φοβούνται. Ένα κίνημα μαζικό και ατσαλωμένο από την καθημερινή πάλη μέσα στους χώρους δουλειάς, με σωματεία που θα συμμετέχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, για την υπεράσπιση και την διεύρυνση των δικαιωμάτων με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες μας, με σταθερή και μόνιμη δουλειά με δικαιώματα, με ΣΣΕ, με αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, που δεν χωρούν στην ανάπτυξη τους.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, οι εφοπλιστές, θέλουν να εξασφαλίσουν τη συναίνεση των εργαζομένων σε όλες τις αντιδραστικές αλλαγές που υλοποιούνται και όσες προωθούνται για το επόμενο διάστημα. Ότι ο λαός μας θα σκύψει το κεφάλι στη μισοζωή και στη φτώχεια, στην ένταση της εκμετάλλευσης.

Γι’ αυτό άλλωστε στηρίζουν με τα μπούνια την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Γιατί πιστεύουν ότι μπορεί να τους κάνει τη βρώμικη δουλειά. Να περνά δηλαδή τα αντιλαϊκά μέτρα και ταυτόχρονα το κίνημα να βρίσκεται καθηλωμένο. Οι εργαζόμενοι να απογοητεύονται αλλά ταυτόχρονα να περιμένουν ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να τους δώσει ένα μερίδιο ευτυχίας.

Όμως η εργατική τάξη πρέπει να βάλει στο στόχαστρο της την πολιτική του κεφαλαίου που δε διστάζει να ματώνει τους εργαζόμενους μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς. Τα δεκάδες θύματα, οι πάνω από 60 δολοφονημένοι εργάτες είναι θύματα της ακόρεστης δίψας του κεφαλαίου για το κέρδος αφού για την ίδια ακριβώς λογική αφαιρούνται συνεχώς τα μέσα προστασίας από τους εργαζόμενους, επιδεινώνονται συνεχώς οι συνθήκες δουλειάς, η εντατικοποίηση και η εξάντληση τσακίζουν κόκκαλα.

Νέα μέτρα και θυσίες στο διηνεκές για το λαό ώστε να εξασφαλίζονται τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, τα ίδια που υπόσχεται και η ΝΔ αλλά και η ναζιστική ΧΑ που προκλητικά δηλώνουν ότι στόχος τους είναι "να χαμηλώσουμε τα μεροκάματα" και "να σταματήσουμε τις απεργίες". Φυσικά, σε συμφωνία με τους εφοπλιστές για μεροκάματα πείνας και εργασιακές σχέσεις μεσαίωνα.

Από την άλλη θέλουν όλοι αυτοί και τη συμμετοχή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις όπως η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ.

Γιατί μπορεί το αστικό κράτος να μην βρίσκει χρήματα να ξεμπαζώσει ένα ρέμα και πνίγονται άνθρωποι αλλά βρίσκει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ώστε να συμμετέχει ο ελληνικός στρατός στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Να χτίζει νέες βάσεις, να επεκτείνει τις παλιές ώστε να κάνουν τη δουλειά τους τα γεράκια του πολέμου. Να πουλά και να αγοράζει όπλα για να μακελεύονται λαοί, όπως πρόσφατα αποδεικνύεται από την πώληση όπλων στη Σαουδική Αραβία. Για να μαθαίνει ο λαός στην Ελλάδα να ζει από το αίμα και τον πόνο άλλων λαών, θύματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Η κυβέρνηση όπως και τα άλλα κόμματα της πλουτοκρατίας, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, η Χρυσή Αυγή συμφώνησαν στην πώληση όπλων, επιβεβαιώνοντας ότι συστρατεύονται με τη στρατηγική του κεφαλαίου και υπηρετούν πιστά τους στόχους της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της αστικής τάξης στην Ελλάδα σε βάρος του ελληνικού λαού και των λαών της περιοχής. Οι αντιπαραθέσεις για μίζες και σκάνδαλα, όσο αντικειμενική βάση και αν έχουν δε μπορούν να κρύψουν τις ευθύνες όλων των αστικών κομμάτων. Δεν πρέπει να αποπροσανατολίσουν τον εργαζόμενο λαό.

Οφείλουμε να αποκαλύψουμε και να αντισταθούμε στην όλο και βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Τίποτα δεν έχει να κερδίσει ο λαός μας από τους ανταγωνισμούς που αναπτύσσονται με άλλα ιμπεριαλιστικά κράτη της περιοχής μέσα ή έξω από τη «συμμαχία» του ΝΑΤΟ όπως με την αστική τάξη της Τουρκίας.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Δε θα δείξουμε καμία ανοχή στην υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων της κυβέρνησης! Στα νέα μέτρα που ετοιμάζουν. Στους εκβιασμούς και στα διλήμματα που προβάλλουν για να κλείσουν τη συμφωνία της της αξιολόγησης.

Επιδιώκουμε μέσα απ’ όλη αυτή την προσπάθεια το ταξικό εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα να δυναμώσει και να εναντιωθεί στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και της εργοδοσίας.

Νέες δυνάμεις να ενταχθούν στα σωματεία. Αυτή είναι η εγγύηση για τους νέους νικηφόρους αγώνες της τάξης μας για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, για δικαιώματα στη δουλειά και τη ζωή. Από τη μάχη αυτή δεν πρέπει να λείψει κανείς. Ολοι οι άνθρωποι του μόχθου, οι μεροκαματιάρηδες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι και οι νέες, κάθε ένας έχει κάτι να προσφέρει για την επιτυχία .

Συνεχίζουμε τους αγώνες , τις επόμενες μέρες να είμαστε σε ετοιμότητα.